- Άνουβις
- Αιγυπτιακή θεότητα. Γιος της Ίσιδας και του Όσιρη, προστάτης των νεκρών, ο οποίος πρωτοστατούσε στην τελετουργία της ταρίχευσής τους, τους οδηγούσε στον Κάτω Κόσμο και επέβλεπε στο ζύγισμα των ψυχών στην αίθουσα της Κρίσης. Εικονίζεται ως μαύρος σκύλος ή άνθρωπος με κεφάλι σκύλου, είναι δηλαδή το τσακάλι ή ο άγριος σκύλος που τριγυρίζει στους τόπους ταφής. Ο πιο ονομαστός ναός του βρισκόταν στη Μέση Αίγυπτο, σε μια πόλη που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Κυνός πόλιν. Μέχρι την Ε’ δυναστεία (2480-2350 π.Χ.), το όνομά του συνόδευε συχνά τις προσευχές των νεκρών και προς αυτόν απευθύνονταν οι ευχές για μακροζωία που βρέθηκαν χαραγμένες στους πιο παλιούς μασταμπάδες.
Ο Άνουβις σε απεικόνιση στον ναό του Ντέιρ ελ-Μπάχαρι, στις Θήβες (φωτ. Sef).
Ο Άνουβις, θεός και προστάτης των νεκρών στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία, όπως απεικονίζεται σε άγαλμα.
Dictionary of Greek. 2013.